Değerli dostlar,
İşim gereği, sürekli fabrikaların karlılığını arttırıcı çalışmalar
yapıyorum. Bu vesile ile türlü türlü üretim prosesleri ve yöneticilerle temas
halinde oluyorum. Genellikle, en çok zorlandığımız konu teknik konulardan çok
insan davranışları oluyor.
Yeni tanıştığımız bazı işyerlerinde, bazen şu tip cevaplar alıyoruz.
“Bu iş bundan daha iyi yapılamaz, biz hepsini denedik. En iyisi şu an
yaptığımız durum” gibi oluyor. İnsanların geldiği noktayı son nokta olarak
görmesi mühendislik felsefesine aykırı bir durum. İnsanlar geldikleri noktayı
son nokta, artık bundan ötesi yok gibi değerlendiriyorlarsa gelişme nasıl
olacak?
Bundan 100 yıl önce üretilen arabalarla şimdi ki arabaların durumları
değerlendirildiğinde, o zaman artık bundan daha iyisi yapılamaz denseydi,
bugünkü arabaların teknolojisine nasıl ulaşacaktık? Bırakın 100 yılı, 10 yıl
önceki arabaların teknolojileri ile şimdi ki teknolojileri aynımıdır? Hem
ürünler, hem üretim prosesleri sürekli gelişiyor ve bunun sonucunda hem daha
iyi hem de şaşıracaksınız ama ucuz arabalar alıyoruz. İnsanlar sürekli, nasıl
daha iyisini, daha ucuz yaparım diye düşünüyorlar. Bizde ise, bazı insanlarımız
olduğu noktayı son nokta olarak görüyorlar. Böyle gidersek kaybetmeye mahkumuz.
Geliştirme yapabilmemiz için, önce geliştirme yapmaya ihtiyacımız
olduğunu kabul etmemiz gerekiyor. Yalın üretim ve 6 sigmanın ilk kuralı da
zaten budur. “Define” yani, hatayı veya geliştirme yapılacak noktayı tanımla
der. Yani, aslında söylemek istediği, geliştirme ihtiyacını kabul ettirmektir.
Yoksa, süslü kağıtlardaki, gereksiz çoğu detay değildir.
İyi haftalar diliyorum,
Saygılarımla,
Ufuk Saygın
Yorumlar
Yorum Gönder